TWENTE

Een grafheuvel is een heuvel uit de prehistorie die werd gebruikt als begraafplaats. De heuvels werden opgeworpen over menselijke resten in een kuil, hunebed, urn of grafkamer. Grafheuvels komen voor in diverse afmetingen en werden gemaakt van verschillende materialen, afhankelijk van de periode en het gebied. Ook de maatschappelijke positie van de overledene bepaalde het type grafheuvel.

​

De grafheuvel werd gebruikt voor het begraven van een persoon of meerdere overledenen van de gemeenschap. Vaak werd de grafheuvel daarna ook nog gebruikt voor het begraven van resten van later overleden mensen. Deze personen werden in de bestaande grafheuvel begraven, waarbij de grafheuvel soms werd verhoogd. Men vermoedt dat grafheuvels, behalve om de doden een laatste rustplaats te geven, ook gebouwd en gebruikt werden voor verering.

​

​

​

Het Hunebed van Mander is ongeveer gebouwd in 3200 VC. Op de foto ziet u een heuvel die een reconstructie is van de oorspronkelijke grafheuvel. Dit hunebed bestond uit een aarden heuvel met grafkelder. In 1957 werd het hunebed ontdekt. Kort na de ontdekking werd het gesloopte hunebed onderzocht. Bij dit onderzoek werden er zeker een paar honderd doden gevonden. Naast het hunebed zijn er in 1996 nog grafkuilen en een rituele kuil aangetroffen.